Çok dolaştık kara il'de,
Türk denildik nice dilde.
Sen işini Hakk'tan bil de
Ölüm gelmiş; rahmet bize...
Ol pervane aşk narına,
Belki çıkmaz er yarına...
Her Adem'i Hakk namına
Yaren bilmek sünnet bize...
Çalma gayrı, yoktur kapı!
Bu dergaha gökler çatı...
Yaz gönüle Kul Ahmet'i;
Ne dediyse Hikmet bize..
Ne bilir ki aşksız ölen?
Hakkı söyler aşkla dolan.
Alemlerin şems'i olan
Dua etmiş Hazret bize...
Kalender korur bu ülkeyi
Namus bilip al bayrağı
Sen bu aşka can vermeyi
Ölüm sayma; hicret bize...
Varlığımız çağlar aşar
Muradımız Hakk'a çıkar
Nerde olsan Türk'ü çağır;
Garip olan; zimmet bize...
Altay'ları, Balkan'ları,
Bozkurt'ları, Kartal'ları,
Selamlayıp bayrakları
Yürü dedi millet bize...
Hak'la Batıl arasında
Sedler olduk her asırda..
Tanrıdağın zirvesinde
Vermiş Hüda'm kudret bize..
Demir dövüp, kılıç eğdik
Yedi iklime şehit verdik...
Biz bu işi Hakk'tan bildik;
Duyma sakın minnet bize..
Erler bilmez sıcak soğuk
Kanlar akar oluk oluk..
İki yiğit birlik olup
Hak yazılmış devlet bize..
Ne gelirse başa dilden,
Tutma sakın sinsi elden...
Ne umarsın haram işten,
Alın teri servet bize...
Er kişidir; gezer Kurt'la,
Töre bilmeyen tozar itle.
Sen sözünü doğru bil de
Acı da olsa; şerbet bize...
İlim bilmez hacı-hoca
Makam satar üçe-beşe.
Hiçte bakmam gözün yaşa
Sakın deme rüşvet bize...
Onca sene oku mektep;
Der ki Yunus: önce Edep!
İşte iblis, bundan sebep;
Duyar tabi nefret bize...
Bu alemde kim kalası?
Herkes olur göç edesi...
Türk'ün aşktan hep çilesi;
Tanrı demiş sabret bize...
Derviş Ozan der sözünü;
Bizi dünde vuranların
Yurdu bugün Tiranların!
Alçak pusu kuranların;
Şimdi hepsi hasret bize..
Derviş Ozan