Bir hayale büründüm,
Düştüm kalktım süründüm.
Can bedende göründüm:
Oğuz soylu Türk'üm ben...
Çok zalimler devirdim,
Tufan olup, belirdim.
Çinli görüp, delirdim
Saray basan Kırk'ım ben...
Çağlar açıp, kapattım
Yetim sordum, arattım
Orhun, Tuna, Fırat'tım
Kut'lar almış Irk'ım ben...
İz bıraktım akılda
Dere tepe çakılda
Hergün tekrar doğupta
Korku salan Şark'ım ben...
Çoklar katıp tekine
Hiç yatmadım serine
Yanmış kuru ekine
Su taşımış Ark'ım ben...
Güneş yaktı kavurdu
Rüzgar esti savurdu
Deniz taştı boğuldu
Yurtsuzlara Bark'ım ben..
Acun dertli hüzünden
Hep zalimin yüzünden
Kim giderse izinden
Onu ezen Çark'ım ben...
Kılıç koydum hakkıma
Huzur için halkıma..
Aşkı için Hakk'ıma
Dünya işi Terk'im ben..
Hoca Ahmet dedikçe
Türkçe dua ettikçe
Tengri deyip gezdikçe
Alimlere Şirk'im ben...
Dalgalanmış durulmuş,
Gök kubbeye kurulmuş;
Tengri için vurulmuş
Şehitlerden İlk'im ben...
Alçak pusu kurmadan
Yurtlar aldık durmadan.
Esarette kalmayan;
Zincir tutmaz Fikrim ben..
Giden kimdi Roma'ya?
Gidip sorun papa'ya!
Avrupa'dan buraya;
Atlar sürmüş Er'im ben...
Kurt'un zikri: Hu'lasın..
Gökbörüler susmasın.
Anka bensiz uçmasın;
Dedim diye Şerr'im ben...
Niçin susar bilginler?
N'erde hani çılgınlar?
İsimsizce, adsızca;
En ücrada Yer'im ben...
Görünmezim renklerde
Bulunmazım denklerde
Savaşlarda cenklerde
Kanla akan Ter'im ben...
Sizi kimler uyuttu?
Kişi kimdi, unuttu..
Oysa diyen Ne Mutlu
Türk'üm elbet Der'im ben...
Ocaklarda Har'ım ben;
Bu alemde Var'ım ben..
Tarihte ki Dün'denim;
Şafak'ta ki Yarın ben!
ÖTÜKEN, 2016
Dervis Ozan